Dom ten, zwany przez mieszkańców klasztorem, został wybudowany w latach 1931-1933 z inicjatywy księdza Feliksasa Baltuški jako dom letniskowy dla braci franciszkanów. Na parterze znajdowała się kuchnia, jadalnia i kilka małych pokoi, a piętro wyżej mała kaplica i kilka cel klasztornych. Ponieważ dom wakacyjny znajdował się dość daleko od centrum franciszkańskiego w Kretyndze i nie było łatwo do niego dotrzeć na krótkotrwałe pobyty, w 1937 roku franciszkanie zrzekli się prawa do użytkowania budynku i przekazali go kościołowi parafialnemu w Nemunaitis na używany przez księdza-rezydenta.
3 czerwca 1945 r. w tym budynku przysięgę złożyło 120 litewskich bojowników ruchu oporu dowodzonych przez Adolfasa Ramanauskasa (pseudonim Vanagas). Na początku lat pięćdziesiątych XX w. budynek znacjonalizowano i przekazano do użytku szkole w Nemunaitis. Kaplicę usunięto, cele klasztorne przebudowano, a budynek stał się internatem szkoły.
Budynek wpisany jest do Rejestru Nieruchomego Dziedzictwa Kulturowego Republiki Litewskiej.
Autor fotografii G. Bernatavičius
Opinie